Η αξιολόγηση της επιτυχίας
Ένας προπτυχιακός φοιτητής της Οξφόρδης έχει δύο μόνο επιλογές αξιολόγησης
Η αποτυχία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων να αντεπεξέλθουν στον πραγματικό τους σκοπό, δηλαδή στον διαφωτισμό των ανθρώπων, είναι εμφανής στην σημερινή κοινωνία. Πολλές φορές άνθρωποι που έχουν αντεπεξέλθει άριστα στα κριτήρια εντός των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αδυνατούν να επιλύσουν προβλήματα της πραγματικότητας. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα άλλο φαινόμενο. Άνθρωποι με ελλείπεις γνώσεις που έχουν την ικανότητα να πείσουν ότι μπορούν να επιλύσουν ένα πρόβλημα, στο οποίο είναι ημιμαθείς, γίνονται αποδεκτοί από την κοινωνία ή από τους οργανισμούς και αναλαμβάνουν την επίλυσή του. Αρκεί μόνο να εξετάσουμε τα αποτελέσματα των έργων που παράχθηκαν σε αυτές τις περιπτώσεις, για να μπορέσουμε να επαναξιολογήσουμε την σκοπιμότητα αυτής της πρακτικής.
Η επιτυχία λοιπόν στην σύγχρονη εποχή, προσδιορίζεται μάλλον με υποκειμενικές αξιολογήσεις και λιγότερο από τα αντικειμενικά αποτελέσματα, τεχνογνωσία ή δεξιότητες. Πολλές φορές βλέπουμε ένας άνθρωπος που έχει γνώση σε ένα αντικείμενο να θεωρείται ειδικός σε άλλα αντικείμενα που δεν κατέχει ή είναι ημιμαθής, μόνο και μόνο επειδή μπορεί να επηρεάσει και να πείσει κάποιους ανθρώπους. Αλλά και αυτή του η ικανότητα δεν προέρχεται από αντικειμενικά κριτήρια αλλά από ιδεατά (εντυπώσεις), ή από την ικανότητά του να έχει πρόσβαση σε ευκαιρίες ή έργα τα οποία του ανατίθενται. Με αυτόν τον τρόπο εγκαθιστούν την εντύπωση ότι είναι ειδικοί ή οι καλύτεροι. Ωστόσο και αυτή η έννοια είναι μία μεγάλη πλάνη. Ακριβώς εξαιτίας των γρήγορα μεταβαλλόμενων συνθηκών και αναγκών, είναι ανόητο κάποιος να θεωρείται ο καλύτερος για πάντα ακόμη και σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δεν υπονοώ ότι κάποιος δεν μπορεί να είναι καλύτερος περισσότερες από μία φορές ή σε περισσότερα από ένα αντικείμενα, αλλά ότι καμία επιτυχία σε ένα project δεν εξασφαλίζει και την επιτυχία στο επόμενο ή το αντίστροφο.
Τα κριτήρια της επιτυχίας είναι και αυτά όχι μόνο υποκειμενικά αλλά και απαρχαιωμένα. Για παράδειγμα ένα κριτήριο επαγγελματικής επιτυχίας θεωρείται έως και σήμερα, η μεγαλύτερη παραμονή σε μία εργασία, σε μία εταιρία, σε ένα αντικείμενο, δίνοντας έμφαση στην μονοδιάστατη εξειδίκευση. Οι γρήγορα και μερικές φορές δραματικά μεταβαλλόμενες
Η αποτυχία είναι ένα νέο προσόν της εποχής μας. Ο Τόμας Έντισον είπε χαρακτηριστικά:
”Δεν έχω αποτύχει, απλά ανακάλυψα 10.000 τρόπους που δεν δουλεύουν”.
Ένας εργαζόμενος που αναπτύσσεται σε ένα ασφαλές και μόνιμο επαγγελματικό περιβάλλον έχει λίγες “ευκαιρίες” να αποτύχει. Οι εμπειρίες και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει είναι μετρημένες, και επαναλαμβανόμενες. Η “αποτυχία” αποκτιέται μόνο ύστερα από αναμέτρηση με διαφορετικές προκλήσεις και περιβάλλοντα, και γίνεται ένα πολύτιμο επαγγελματικό εργαλείο όταν μετατρέπεται σε γνώση που μπορεί να μεταφερθεί σε επόμενα projects και επιχειρήσεις.
Σήμερα σημαντικές θέσεις καλύπτονται από ανθρώπους με κριτήριο τους καλούς βαθμούς που απέκτησαν από το σύστημα και το οποίο υποστήριξαν να τους φέρει εκεί. Όμως διατηρώντας αυτά τα κριτήρια αξιολόγησης, η σύγχρονη Ελληνική κοινωνία παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι με την βιωσιμότητα της.
Artwork by CHARACTERS