Είναι μάλλον βέβαιο ότι ο άνθρωπος παραμένει πάντα άγνωστος για εμάς, και ότι υπάρχει πάντα πάνω του κάτι άκαμπτο που μας διαφεύγει. Ωστόσο, γνωρίζω τους ανθρώπους στην πράξη, τους αναγνωρίζω από την συμπεριφορά τους, από όλες τις ενέργειες τους, από τις συνέπειες που επιφέρει το πέρασμά τους στη ζωή.
Ζούμε με το μέλλον: «αύριο», «αργότερα», «όταν θα έχεις την ευκαιρία», «με τον καιρό θα καταλάβεις». Αυτές οι ανακολουθίες είναι περίεργες αφού τελικά υπάρχει ο θάνατος. ...Το αύριο πάντα ποθούσε το αύριο ενώ θα έπρεπε να το αρνείται με όλη του την ύπαρξη.
| Πατήστε για να δείτε τα σχόλια του άρθρου