CHARACTERS

Ένα ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη για την Αγάπη

«Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα...»
ΚΛΑΣΙΚΕΣ
9111 προβολές
 

Συντακτική Ομάδα ΜΑΡ 21. 2017
από Συντακτική Ομάδα



Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα


Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!

Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος. 


Πηγή: Κ.Γ. Καρυωτάκης, Ποιήματα σε Εισαγωγή Έλλης Αλεξίου
Από την ενότητα '' Ο Πόνος του Ανθρώπου και των Πραγμάτων (1919)
Like:
24
Σχόλιο(α)
ΣΥΛΛΟΓΕΣ: Ποίηση Αγάπη
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΚΛΑΣΙΚΕΣ
6 πραγματικότητες για τον Σουρεαλισμό
6 πραγματικότητες για τον Σουρεαλισμό
ΙΑΝ 31. 2018
4872
από Συντακτική Ομάδα
Ο ψυχικός αυτοματισμός στην πιο γνήσια μορφή του
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Πως γεννήθηκε η φωτογραφία
Πως γεννήθηκε η φωτογραφία
ΙΑΝ 19. 2018
4250
από Συντακτική Ομάδα
Ο Νικηφόρος που δεν μπορούσε να ζωγραφίσει
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
O Tomas Kuhn και η επανάσταση της επιστήμης
O Tomas Kuhn και η επανάσταση της επιστήμης
ΜΑΙ 20. 2018
2760
από Συντακτική Ομάδα
Πόσο ορθολογική πρέπει να είναι η επιστήμη;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Αν...
Αν...
ΙΑΝ 23. 2018
2704
από Συντακτική Ομάδα
...στον εαυτό σου μπορείς να 'χεις πίστη όταν όλοι για σένα αμφιβάλλουν...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
comments powered by Disqus
MEDIA
Ένα ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη για την Αγάπη
zoom
ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΣ