Έχω πάνω στο τραπέζι μου τη φωτογραφία του ανθρώπου με τ᾿ άσπρο γαρούφαλο
που τον τουφέκισαν στο μισοσκόταδο πριν την αυγή κάτω απ᾿ το φως των προβολέων.
Στο δεξί του χέρι κρατά ένα γαρούφαλο πού 'ναι σα μια φούχτα φως απο την ελληνική θάλασσα
τα μάτια του τα τολμηρά τα παιδικά κοιτάζουν άδολα κάτω απ' τα βαριά μαύρα τους φρύδια
έτσι άδολα όπως ανεβαίνει το τραγούδι σα δίνουν τον όρκο τους οι κομμουνιστές.
Τα δόντια του είναι κάτασπρα ο Μπελογιάννης γελά και το γαρούφαλο στο χέρι του
είναι σαν το λόγο πού 'πε στους ανθρώπους
τη μέρα της λεβεντιάς, τη μέρα της ντροπής.
Αυτή η φωτογραφία βγήκε στο δικαστήριο ύστερ' απ' τη θανατική καταδίκη.
| Πατήστε για να δείτε τα σχόλια του άρθρου
.jpg)
ΣΕΠ 17. 2017
.jpg)
.jpg&description=
Στέλνετε μου βιβλία με ευτυχισμένο τέλος:
πώς να προσγεωθεί μπορούσε ακόμη
το αεροπλάνο που το φτερό του είχε σπάσει,
πως ο γιατρός βγήκε από το χειρουρουγείο χαμογελώντας
και του τυφλού παιδιού άνοιξαν τα μάτια κ’ έβλεπαν
πως ο παρτιτζάνος ελευθερώθηκε
όταν τ’ όπλο του σκοτωτή του ήταν κιόλας απάνω του στραμμένο
πως το γράμμα που περίμενε κάποιος δέκα χρόνια με τα πουλιά έφασε μια μέρα
πως οι ερωτευμένοι κατάφεραν να ξαναβρεθούνε και γιόρτασαν τον γάμο τους
πως κανείς δεν χρειάστηκε να πεθάνει λαχταρώντας το ψωμί,
τα τριαντάφυλλα τον ήλιο και την ελευθερία.
Στέλνετε μου βιβλία που ευτυχισμένα να τελειώνουν,
γιατί πιστεύω πως κι η δική μας
ηρωική κι οδυνηρή σκοτεινή ιστορία,
θα τελειώσει καλά
έτσι όπως τέλειωσε ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ.
)
